1+1=2

Ada is nu bijna twee jaar, dus ik heb een peuter aan de borst. Ik had mijn limiet borstvoeding geven op een jaar gezet, maar na dat jaar begon ze niet minder, maar juist meer te drinken en ik kon het niet over m'n hart krijgen om te stoppen. En dus zijn we lekker doorgegaan.

Ze drinkt eigenlijk alleen nog voor het slapen gaan en heel af en toe tussendoor. Voordat ik zwanger werd van onze tweede, dronk ze ook nog 's ochtends na het wakker worden, maar die voedingen hebben we inmiddels afgebouwd. Na een grote bak yoghurt met pap en muesli zit ze zo vol dat ze geen borstvoeding meer hoeft (al hoewel een banaan er soms nog best achteraan gaat). Voor Ada is de borst geen voeding meer, maar een soort superknuffel bij mama, lekker voor het slapen gaan en als we heel verdrietig zijn of niet op ons gemak. Ze kan ook best zonder. Als ik niet thuis ben, kan JW (mijn man) haar ook in bed krijgen, dat kost iets meer moeite, maar het lukt.

Hoelang we doorgaan, geen idee, misschien dat ze zich tijdens mijn zwangerschap speent, al lijkt het daar nog niet erg op en anders gaan er gewoon twee aan de borst. Eens kijken wat de familie daar nu weer van vindt.

 

Ik heb toen mijn buik al behoorlijk groot was aan peuter Sylvia uitgelegd dat er een baby in zat, die ook "tietie"  zou gaan drinken. Dat vond ze heel wonderbaarlijk. Uit voorzorg heeft ze de favoriete kant voor zichzelf gereserveerd…

Op het laatst van de zwangerschap kwam er weer wat meer melk uit, zodat ze wat vaker kwam buurten dan eerst.

In de eerste dagen na de geboorte van haar zusje heb ik haar uitgelegd, dat zij al allemaal lekkere dingen mocht eten, omdat ze al zo groot is, maar dat Carola nog te klein is en ook geen tandjes heeft om mee te eten. Als Carola aan het drinken was, moest zij dus even wachten. Maar zodra "Lola" klaar was, kwam zij aan bod.

Ondanks dat je soms beter tegen de kastdeur kunt praten dan tegen haar, kwam het verhaal goed over. Ze hield zich keurig aan de regel. Was Sylvia net aan het drinken als Carola begon te huilen, dan was ze meestal zo lief om snel af te koppelen. 

Tegenwoordig als Sylvia (2,5 jr) in nood is en Carola (4 mnd) al de schoot bezet heeft, vindt ze het geen probleem om zittend te drinken, of staand. Ze is oud en lang genoeg om het allemaal zelf te regelen als ze van mij het groene licht krijgt…..

De zusjes zijn qua drinkgedrag en -tijden perfect op elkaar afgestemd. Sylvia gaat het eerst naar bed en als zij voldaan en in diepe rust is, start en drink en speelgelag voor Carola.

 

Priscilla opent haar blauwe ogen, zoekt 'ns wat rond en begint te huilen. Stefanie (2,5 jaar) geeft commentaar: "Silla huile? Silla tjwietjwiehonger?" Ze kruipt dan soms nadat Priscilla heeft gedronken naast ons en stelt dan vast: "Stefanie ook tjwietjwiehonger!" Buitenstaanders verwarren mam's borsten dan ook vaak met een beroemd geel kanariepietje.

 

Omdat Corné al bijna drie was toen zijn broertje geboren werd, kon ik makkelijk afspraken met hem maken over de borstvoeding. Ik op een gegeven moment ingesteld dat hij alleen nog maar op bed mocht drinken, omdat hij anders even vaak of zelfs vaker wilde drinken dan zijn babybroer en dat werd me teveel. Hij accepteerde dat heel makkelijk, als ik dan ook maar een paar keer per dag met hem op bed ging liggen. Dat was nog goed voor mijn rust ook!

Ik heb een keer gehad dat ik bij een vriendin op bezoek was en Corné wat door het huis liep. Ineens komt hij enthousiast de kamer ingerend roepend "mama, ze hebben hier een bed! Ik kan borst drinken!"

Als we uit waren, zei ik meestal als hij om de borst vroeg: "maar er is hier toch geen bed?" en daar zag hij dan wel de logica van in…

 

Inmiddels is mijn zoontje geboren en drinkt onze middelste dochter (2 jr) ook nog aan de borst. Dat gaat geheel naar tevredenheid van ons alledrie. Kristel is absoluut niet jaloers, zolang ze maar de verzekering krijgt dat zij straks ook mag. Als Thijs naar haar idee te lang drinkt, komt ze bij me staan, duim in de mond, handje in het haar draaiend en zegt dan: "Thijs zegt dat ie genoeg gedronken heeft, mama, zegt ie". Met andere woorden: "Ik ben aan de beurt".

Maar als zij gaat drinken vraagt ze altijd eerst: "Moet ik ook nog voor Thijs overlaten?" En dan stopt ze na een tijdje met drinken en zegt: "Er is nog genoeg over, hoor mama!".

 

Peter (3 jr) noemt mijn borsten altijd mijn melk. Ik heb twee melk volgens hem. Heel logisch, één voor zijn baby-zusje en één voor hem.

 

Vandaag heb ik in het planetarium in Artis allebei mijn meisjes (2 jaar en 10 maanden) tegelijk de borst gegeven, omdat de film toch wel erg eng was. Toen ik begon was het allemaal lekker donker, dus ik dacht dat toch niemand het kon zien. Helaas was er een paar minuten later een heel licht stuk van de film, zodat iedereen  goed uitzicht had. Nou ja, ik hoop maar dat ze gewoon naar boven keken, zoals je zou verwachten in een planetarium…..