Borstvoeding geven: Groeiperikelen

Han (bijna 1½) drinkt alleen nog 's morgens en bij hoge uitzondering later op de dag, als hij pijn heeft bijvoorbeeld. En verder hoeft hij echt niet meer. Als ik denk dat hij wil, omdat hij in m'n trui graaft bijvoorbeeld, dan schudt hij z'n hoofd. Maar als hij zielig is, zoekt hij toch nog de borst op voor troost. Hij glimlacht dan opgelucht als hij m'n borsten ziet, houdt ze even vast, duwt even op de tepel en doet m'n trui weer naar beneden. Hij wou alleen even zeker weten dat ze er nog zijn.

 

Wouter (1,5 jaar) wil de laatste tijd steeds minder vaak bij me drinken. Zelfs zijn favoriete slokje na thuiskomst uit de crèche wil hij meestal niet meer. Hij vraagt dan nog wel om drinken en neemt me aan zijn handje mee naar de slaapkamer. Hij doet met een klap de deur dicht. Ik installeer me op bed, doe mijn nette bovenkleding uit en zeg: "Kom maar Wouter, dan gaan we drinken." Hij komt dan wel, maar neemt een boekje mee en wil dan in plaats van drinken liever voorgelezen worden….

 

Ik geloof dat mijn kleine meisje (9 maanden) vandaag min of meer is gestopt met de borst. De laatste weken werd het al steeds minder, 1 of 2 keer per dag. Vanochtend nam ze één zuigje en dat was dat. Ik weet niet of er nog melk kwam. Vanmiddag deed ik nog eens "voor de gein" mijn shirt omhoog. Ze kwam, keek, kneep en SMAK gaf een kusje op mijn borst. 's Avonds had ze helemaal geen belangstelling meer. Misschien dat ik haar morgenochtend nog een keer aanleg, maar ik verwacht er niet veel meer van.  Tja, het is niet anders, ik probeer er niet sentimenteel over te doen, maar ik vind het wel jammer. Liever had ik langer gevoed, maar ik ga de borst niet opdringen. Als ze niet wil, dan wil ze niet.

 

Johan is vandaag 20 maanden en ik geloof dat hij zichzelf heeft gespeend. Nog wel even wennen voor mij, maar het is mooi gegaan. De afgelopen dagen wou hij zijn enige dagelijkse voeding niet meer. Ik had bijna geen stuwing, want zoveel was het toch al niet meer. Maar vanmorgen schatte ik zijn lieve stemming goed in en wist dat ik hem nog één keer kon voeden. Hij lag gezellig bij me en nam bijna plechtig nog één slok links en één slok rechts. Daarbij keek hij me lief aan met een nostalgische gezichtsuitdrukking: "Zo deden we dat vroeger, hè mamma?". Daarna klom hij over me heen om het bedlampje aan en uit te doen.

Ik vind het een erg mooi eind aan mijn borstvoedingsrelatie met Johan. Een vriendin van me die ook wel lang heeft gevoed (21 maanden) is gestopt op haar eigen initiatief. Zij vond het erg emotioneel en had er dubbele gevoelens over. Ik heb die niet. Johan is nog steeds welkom als hij ineens weer zou willen, maar ik heb hem er als het ware uit zien groeien als uit een mooi jasje. Dat jasje gaat nu een tijdje in de kast.

 

De borstvoeding is gestopt tijdens de verhuizing naar een andere woonplaats. Denise was toen 20 maanden. Ze logeerde toen bij mijn ouders en ze vroeg wel eens aan mijn moeder: "drinken?" en friemelde dan aan haar bloes. Waarop oma zei: "Je moet bij je moeder wezen". Maar als ik haar tussendoor de borst gaf, lurkte ze even, keek me dan aan en riep: "op".

 

Een poosje geleden heb ik door omstandigheden veel gewerkt. Overdag dronk Lieke nauwelijks aan de borst en moest ik het doen met afkolven. Daar was nauwelijks tijd voor en mede door de drukte en de stress nam de hoeveelheid melk af. Ik ben overdag op flesvoeding overgegaan, maar 's ochtends en 's avonds de borst blijven geven. Maar daar dronk ze weinig aan, het was meer spelen en om zich heen kijken. Ik moest toen ook op die tijden de fles gaan geven, maar bleef wel de borst aanbieden. Tot zomaar op een dag, ze naar de borst keek, naar mij keek, nog eens keek en wegging. Mij in opperste verwarring achterlatend. Dit heeft ze nog een dag of 4-5 volgehouden en toen was het dus gebeurd.

Het is nu bijna een maand terug dat we helemaal van de borstvoeding af zijn en alles is nu ineens heel anders. Ze is nu een weekeindje bij opa en oma wezen logeren zonder dat ik hoefde af te kolven. We hadden alle vrijheid en daar troost ik me dan maar mee. Het is 8,5 maand goed gegaan, daarna nog 2 weken stressen. Toen was de overstap naar de fles een hele opluchting.

Maar de ochtenden met haar in bed, dat mis ik wel……..

 

De borstvoeding is over. Ivo (14 maanden) had er steeds minder interesse in en uiteindelijk heb ik het maar opgegeven. Niet dat ik het echt vervelend vind. Ivo heeft heel geleidelijk geminderd, telkens een beetje minder, steeds een voeding minder en uiteindelijk dus niets meer. Hoewel het best nog langer had mogen duren ben ik ook wel tevreden. Ik heb toch maar 14 maandenborstvoeding gegeven. En dat voor iemand die zich had voorgenomen maar 3 maanden te voeden…..

 

We waren op terugreis van vakantie in Italië. We waren niet de enige. Het was druk op de weg en op een gegeven moment kwamen we in een van de bergtunnels zelfs langdurig in een file te staan. Het was er donker, op wat oranje verlichting na. Onze dochter van 11 maanden werd het wachten snel zat, misschien was ze bang of gewoon verveeld. In ieder geval begon ze ontroostbaar te huilen. De wanhoop nabij besloot ik haar even aan te leggen, hoewel ze al twee weken niet meer bij me had willen drinken. Ze werd er wel stil van, maar toehappen deed ze niet. Met een verbaasd gezicht bleef ze me aankijken, zo van "Wat wil je nou van me?" Nee, de borstvoedingsperiode was echt voorbij. Gelukkig konden we snel hierna weer doorrijden.

 

Toen Frank gestopt was met drinken, heeft hij nog wel een half jaar met zijn handjes mijn borst vastgehouden. Te pas en te onpas werd zijn hand in mijn trui gestoken. Hij viel pas lekker in slaap met een hand om mijn borst. Het ging hem gewoon om de intimiteit.

 

Ik ging een week naar het ziekenhuis, dus ik had Benjamin (2 jaar) voorbereid om te stoppen. Maar ik had geen idee hoe ik hem in slaap moest krijgen zonder de borst, moest troosten zonder de borst. Maar na het stoppen, vond hij het ineens ook heerlijk gewoon even tegen me aan te liggen, handen vast te houden, te knuffelen. Er ging een wereld voor me open.

There's life after breastfeeding!