Borstvoeding geven: Afkolven
Ik ben helemaal happy: Amber drinkt uit de fles!
Na twee dagen een beetje oefenen her en der in de kamer, verschillende posities, begon ze ineens te zuigen toen ze bij me in de draagzak zat.
Twee kleine flesjes, totaal zo'n 100 ml, naar binnen geslobberd. Wat ben ik trots op mijn kleine grote meid.
Eindelijk kan ik in alle vrijheid borstvoeding geven. Het moeten is eraf.
Ha, ha, ik moet wel lachen, snapt ze eindelijk de fles, ben ik blij dat ik borstvoeding geef. Lang leve de onlogica.
Lodewijk, toen 2,5 jaar, vroeg wat ik deed toen hij me voor de eerste keer zag kolven. Ik antwoordde dat ik een flesje melk maakte voor Simon. Toen ik klaar was, voelde hij aan mijn borst en zei: "Nu zit hij weer vol hè, nu kan Simon weer bij je drinken."
Later zei hij vaak, als hij zelf zijn beker melk niet wilde leegdrinken: "Stop die maar met je brommer (=kolf) in je borst voor Simon."
Wij waren begonnen Eric een flesje met afgekolfde melk te geven toen hij 4 weken oud was. Dat ging toen prima en we probeerden dat eens per week te doen. Het ging echter steeds slechter, tot we hem met 8 weken echt niet meer aan de fles konden krijgen. Het was altijd krijsen! We probeerden alles:
Koude melk
Warme melk
Verse melk, net uit de borst
Ontdooide melk uit het vriesvak
Een flesje als hij honger had
Een flesje als hij geen honger had
4 verschillende spenen
Mijn man probeerde het
Mijn moeder probeerde het
Ik probeerde het
Een vriendin probeerde het
Een flesje als mama niet in huis was
Een flesje als mama wel in huis was
Een flesje als hij klaarwakker was
Een flesje als hij slaperig was
Een flesje in het wipstoeltje
Een flesje bij iemand op schoot
Een flesje in de keuken
Een flesje in de woonkamer
Een flesje in de tuin
EN NIETS WERKTE!!!
Dus ik belde het kinderdagverblijf om te vertellen dat Eric niet kon komen, omdat hij niet uit een flesje kon drinken. De mensen op het kinderdagverblijf suggereerden dat ik hem toch maar eens langs zou brengen, dan zouden zij het weleens proberen.
En... niet te geloven, die eigenwijze knul dronk op het kinderdagverblijf meteen keurig een flesje leeg!
Mijn bevallingsverlof is voorbij, mijn eerste werkdag komt in zicht. Van tevoren geoefend met flesjes afgekolfde melk. De avond ervoor een lijstje gemaakt, alles klaargezet, flesje borstvoeding uit de vriezer in de koelkast, schooltas ingepakt. We konden van start gaan.
Het wegbrengen viel mee. Het liep allemaal gesmeerd, alleen vliegt de tijd en ik was toch iets te laat op mijn werk.
Rond een uur of 10 bedacht ik me, dat het nu flesjestijd was en er flitste ineens door mijn hoofd, dat ik alles ingepakt had, behalve het flesje melk. Dat stond nog thuis in de koelkast!
Het zweet brak me uit en gauw belde ik de oppas. Die heeft zich rot gezocht naar het flesje en heeft onder luid protest van mijn hongerige meisje een ander flesje dat ze gelukkig nog in de vriezer had ontdooid. Het kwam dus allemaal toch nog goed.
Maar dan denk je dat je alles van tevoren goed geregeld hebt….
Omdat ik wist dat we binnen 2 maanden na de bevalling zouden gaan verhuizen, wilde ik snel beginnen met afkolven om een voorraad op te bouwen. Ik was ook best nieuwsgierig naar het kolven, hoe dat nou ging. Dus een elektrische kolf gehuurd bij de thuiszorg 2 weken na de bevalling. Dat kolven op zich was al een ervaring. Ik schoot gewoon in de lach toen ik die tepel zo op en neer gepompt zag worden, en was helemaal enthousiast toen ik er ook nog straaltjes melk uit zág komen. Dat je dat kunt zien is toch heel anders dan weten dat er melk stroomt. Het was voor mij allemaal voor het eerst, dus vandaar.
Om ook Alma te oefenen met drinken uit de fles, maar eens wat melk opgewarmd. En ja hoor, na 3x oefenen dronk ze uit de fles! Wat hadden wij een snelle baby! Ze begreep het meteen!
Later bleek dat dit beginnersgeluk was en dat we een paar weken later nog heel wat doorzettingsvermogen nodig hadden om Alma echt aan de fles te krijgen.
Maar goed, in de roes van alle nieuwe ontdekkingen, was het wel heel leuk dat pappa nu ook borstvoeding uit de fles kon geven. Ik heb er nog een trotse foto van. Pappa was heel gelukkig dat hij zijn kindje nu ook stil kon krijgen met echte borstvoeding. Ik had er niet bij stilgestaan, maar blijkbaar voelde hij zich erg machteloos als onze Alma huilde en alleen ik haar kon geven wat ze wilde hebben: moedermelk.
Vanmiddag dronk Damian ineens tóch uit een flesje, een beetje sap. Ik had ook nog wat melk gekolfd en Gerard zou hem dit na het bad met de fles proberen te geven. Grappig was dat mijn ouders vlak voor het badderen op bezoek waren gekomen. Afijn, toen ik boven kwam met dat flesje, zei mijn vader op zeer verbaasde toon: "Wat nou, moet ie van de borst af?" Mijn moeder keek al minstens zo verbaasd.
Maar nee, Koen gaat niet van de borst, maar hij is woensdag 9 maanden en het is toch wel handig dat hij nu ook eens wat anders drinkt.
Anja krijgt vier dagen per week overdag de fles en voor de rest borstvoeding. Inmiddels heeft ze ook de leeftijd (bijna 6 maanden) om de fles zelf te pakken en aan haar mond te houden en dat wil ze dus met de borst ook: beide handjes erom heen en de tepel naar haar mond brengen. Dat is niet zo praktisch, maar het kan…
Wat ze ook met de fles heeft ontdekt: als je erin blaast dan krijg je mooie bellen en bovendien stroomt de melk dan weer beter. Dat probeert ze nu dus bij de borst ook, dan zie ik haar wangen bollen en voel ineens een luchtstootje langs mijn borst! Een heel apart gevoel, dat iemand probeert op mijn tepel te blazen. Ik ben er alleen nog niet achter of ze nou blaast omdat de melk minder goed stroomt en ze verwacht dat dat helpt, net als bij de fles, of gewoon uit speelsheid.
Ik heb net zo gelachen tijdens het voeden om Martijn (18 maanden). Op de plank bij ons bed zag hij een flesje water staan. Dat stond er nog van de nacht ervoor, ik was toen niet thuis dus Luc had dit alvast klaargezet voor als Mart om een slokje kwam.... Afijn, hij drinkt aan de borst, loert met een schuin oog naar dat flesje, stopt met drinken en wil dat flesje hebben. Zo gezegd zo gedaan. Wat doet ie? Draait met mijn hulp de speen eraf en zit eens aandachtig te kijken van die speen naar mijn borst. En ja hoor...... resoluut zet hij de speen op mijn tepel en begint te zuigen.
Ja en dat werkte dus niet. Maar hij kwam met een creatieve oplossing. Speen erop, zuigen, speen eraf, een paar slokjes drinken aan de borst en weer snel de speen erop met de mond nog wat vol van melk en dan weer snel zuigen. Dat was weer eens wat anders dan zijn stapelbekers.