Borstvoeding geven: opVoeden

De reactie van mijn verloskundige op mijn antwoord: "Ja, ik wil graag borstvoeding geven, als het lukt." was: "Waarom zou dat niet lukken?" Op zich was daar niks mis mee, maar het zou wel leuk zijn geweest als ze daar achteraan een boekentip gedaan had, of gemeld had waar verenigingen als LLL en VBN voor staan. Ik wist bijvoorbeeld absoluut niet dat je daar een telefonische hulpdienst kon raadplegen als het niet goed ging. En folders, nee hoor, wel een gesponsorde videoband, maar verder niet. In mijn boek over zwangerschap stond alleen iets van tepels harden en verder niets. Ik heb ook niet verder gezocht naar informatie.

Ik heb Noël toch 6,5 mnd gevoed, met tepelkloven. Had ik toen maar geweten wat ik nu weet, maar ik heb gewoon vertrouwd op het consultatie bureau en dat heeft dus niet echt geholpen. Toen mijn voeding terugliep bij Noël kreeg ik als advies nog een borstvoeding te vervangen door pap. Toen ik vroeg of ik nog wel door moest gaan met borstvoeding, kreeg ik de reactie van de arts: "Dat moet je zelf weten."

Als toen iemand had gezegd hoe ik het weer op kon bouwen, was ik die persoon eeuwig dankbaar geweest, want ik ben toen inderdaad gestopt, omdat ik het niet meer wist, maar ik heb er tranen met tuiten om gehuild. En die springen nu ik dit schrijf weer in mijn ogen.

 

Ik kom net terug van een goede vriendin die enkele dagen geleden een baby kreeg. De kraamhulp nam afscheid voor de dag en gaf haar 3 adviezen om de middag, avond en nacht door te komen:

1. De baby bij zuigbehoefte op je pink laten zuigen.
2. "Niet te kort op elkaar aan de borst nemen!. Dat had je gisterenavond wel gedaan, toen zat er maar 2,5 uur tussen de voedingen en dat mag niet hoor."....Mijn vriendin zei nog: "Ja, maar bij de vorige voeding had ze maar weinig binnen gekregen, hoor, toen viel ze in slaap", waarop de kraamhulp weer zei: "Daar mag je geen gewoonte van maken, dat te kort op elkaar laten drinken!"
3. Bij dorst of als ze van die zoekbewegingen maakt met het mondje tussendoor water geven: "Van water kan je nooit teveel geven bij die kleintjes"....

Met verbazing hoorde ik dit aan. Vast een kraamverzorgende die de laatste jaren géén bijscholing over borstvoeding heeft gehad.

 

Ik heb een aantal jaren gewerkt als verpleegkundige op een kraamafdeling en had dus zodoende ook heel vaak te maken met vragen over het geven van borstvoeding. Helaas werd er toen tijdens de opleiding bijna geen aandacht besteed aan borstvoeding en ik ervaar dat nog steeds als een groot gemis. Ik wil liever niet meer terugdenken aan al die verkeerde adviezen, die ik in mijn onwetendheid gaf.

Nu werk ik al een tijd als parttime consultatie bureau-verpleegkundige. Ook hier wederom veel vragen van borstvoedende moeders.

Wij hebben een wijkverpleegkundige met het aandachtsveld borstvoeding, maar mijn haren rijzen ter berge als ik hoor wat voor adviezen zij geeft aan jonge moeders…. Resultaat: bijna geen borstvoeding meer in deze wijk voor alle kinderen boven de 3 à 4 maanden.

Ik heb haar al een keer aangeraden om een cursus te gaan doen, maar zij vindt dat natuurlijk onnodig. De kruisvereniging vindt het niet nodig om een 2e wijkverpleegkundige (ik dus) bij te scholen. Kost alleen maar geld etc, etc. Ik denk dat ik maar eens bij een vrijwilligersorganisatie een cursus ga doen.

 

Omdat Martijn na 5,5 maanden "slechts" acht kilo bleek te wegen begon de consultatie bureau-arts met een ernstig gezicht over het inzakken van zijn groeilijn. Ik vond het nogal overdreven, het gaat me hard genoeg en ik sjouw me zo al een breuk. Dus merkte ik op dat het afbuigen van die lijn toch helemaal niet vreemd was voor een borstkind op deze leeftijd. "Jaja, inderdaad. De verpleegkundige spreekt zo meteen de voeding nog wel met je door." Had ik die even vakkundig de mond gesnoerd voordat ze goed en wel begonnen was! De verpleegkundige had overigens - terecht - niks aan te merken op Martijns gewicht.

 

Vanochtend ben ik bij het consultatie bureau geweest met Stefan voor een extra controle. Stefan is 9 maanden en hij kreeg een BMR-prik. De arts van de vorige keer bleek te hebben opgeschreven dat ik moest gaan afbouwen met borstvoeden. Nu had ik een vrouw die inviel en ze was er heel positief over dat ik nog borstvoeding gaf. Ze heeft het haast nergens anders over gehad. Ze zei telkens: "ga toch lekker door, geef maar wanneer je wilt, het is zo makkelijk om te geven, ideaal, niets beter dan borstvoeding en dat het zo´n speciale band geeft met je kind."

Ik vertelde haar van mijn moeder en schoonmoeder die beiden toch geregeld zeggen dat ik er maar eens vanaf moet zien te komen en adviezen geven om af te bouwen. Ze zei dat het echt onzin is om me iets van de buitenwereld aan te trekken. De afbouw wordt door het kind aangegeven, tenzij ik natuurlijk zelf wou stoppen. Nou, dit gaf me dus echt weer een stimulans om door te gaan.

 

Ik heb wel eens meegemaakt, dat de verpleegkundige aanraadde om wat extra water in haar fles te doen, omdat Sandra wat obstipatie leek te hebben.. Had ik toch echt net ervoor verteld dat ze borstvoeding kreeg…..

 

Een buurvrouw kwam bij de vervanger van de huisarts. Hoewel het over iets heel anders ging werd de man kwaad toen hij begreep dat de peuter nog steeds borstvoeding kreeg. Hij werd kwaad en zei: "Je laat je kind toch ook niet roken!"

 

Gister was ik bij de huisarts en vroeg hem (o.a.) raad over het slechte slapen van Lisa (7 maanden). Omdat ze sinds de introductie van fruit en groente veel last van obstipatie heeft, schreef hij lactulose voor. In elke fles moest ik dan 1 cc doen. Tja, geen fles... Toen hij dat hoorde was de oplossing voor het slechte slapen EN de verstopping gevonden: de borstvoeding!! Stoppen ermee, je heb het nu wel lang genoeg gegeven, de beschermende werking van het eerste halve jaar heeft ze gehad, etc. Ik zei niets, wezel als ik ben, maar was wel woedend.

Later wilde hij me een medicijn voorschrijven. Toen ik vroeg of dat wel kon met de borstvoeding, zei hij: "Ach, daar ga je nu toch mee stoppen." Toen hij het opzocht in het repertorium bleek dat het niet kon.

Het ergste is nog dat ik me inmiddels, dit was niet de eerste aanval die ik meemaakte, een soort idiootje voel worden. Slaapt en poept mijn kind zo slecht omdat ze borstvoeding krijgt? Ik geloof er niets van, maar wordt wel erg onzeker.

 

Dennis is nu 7 maanden oud, vandaag ben ik weer naar het consultatie bureau geweest. Nu heb ik daar elke keer weer een andere verpleegster en over het algemeen weten deze verpleegsters weinig over borstvoeding en stimuleren is er helemaal niet bij. Dus ging ik vandaag weer met tegenzin naar het consultatie bureau. Krijg ik vandaag weer een andere zuster, maar zij vroeg spontaan: "Geeft u nog borstvoeding?" Ik, helemaal perplex, stamel van "ja". "Dat is mooi" zegt ze, "stop er voorlopig maar niet mee hoor, ik heb waar ik normaal officieel werk moeders die nog lekker borstvoeding geven aan kinderen van twee jaar en ouder".

Het is dat ik geen zin heb zo ver te moeten reizen voor het consultatie bureau, maar na zo'n verpleegster kwam het idee wel even in mij op.

 

Ik was afgelopen week op het consultatie bureau met Jidde (2 jr en een maand) en had netjes op de vragenlijst ingevuld dat hij op de borst zuigt ("zuigt uw kind nog ergens op bijvoorbeeld op een speen of fles?). Daaruit maakte de arts op dat Jidde op zijn EIGEN borst zou zuigen! Zie je het voor je? Ik moest moeite doen haar niet uit te lachen. Erg hè?