Borstvoeding geven: Hoe langer, hoe leuker

Mijn borsten noemt Nynke, net 1 jaar: "mama's".  Zelf wordt ik nog niet genoemd, snik. Voor haar ben ik kennelijk slechts borst.... Dat maakt met bescheiden.

 

Een paar nachten terug was Kevin 's nachts op zoek naar de borst. Al murmelend: "autobom, autobom." Ja, bij ons in bed is het gevaarlijk! (In de loop van de tijd heeft Kevin "anje bojs"verbasterd tot "autobom.")

 

 Bij ons heet "het" poekie poekie. Dat komt oorspronkelijk van slokje, werd slokkie, werd pokkie, werd poekie poekie.

Nu logeerde mijn moeder hier laatst. Elrik (bijna twee) is niet bij haar weg te slaan en zit met grote ogen te kijken als ze zich uitkleedt. Ineens een enorme juichkreet: Jaaaa! Poekies! Grote! (Mijn moeder cup DD, ik een bescheiden B-tje.)

 

Als baby liet Manon weten dat ze de borst wilde door met haar mondje te zoeken en zeg maar achter haar wangetje aan te gaan; of gewoon te huilen natuurlijk. Met 7-8 maanden kwam daar het getrek aan de kleren bij. Nu ze begint te brabbelen hebben we borstvoeding "tuut" gedoopt. Omdat ze bij ons in bed altijd op mijn tepel drukte en wij dan "tuuuuuut" riepen. Daar kon ze om schaterlachen…. Dus nu vraag ik haar ook gewoon in het openbaar, want het is toch een soort geheimwoord, "Maartje, wil je tuut?"

 

Marcel was gewend om als hij wilde drinken "teepaa djinke" te zeggen. En nu het goed kan praten doet hij dat nog steeds. Dat komt zo:

Toen we op vakantie waren in een warm land liepen we vaak zeer schaars gekleed rond. Mijn nichtje van 6 jaar was ook mee. Marcel, toen 18 maanden, keek naar haar blote bovenlijf, wees op haar tepel en zei: "teepaa".  "Nee, verbeterde zij: "teePUL.

's Middags lag Marcel tussen zijn papa en mij in, allemaal topless. Kijkt Marcel van mijn bovenlijf naar dat van zijn vader en weer terug en zegt dan, eerst wijzend op zijn vaders torso: "papa teepul!"en vervolgens naar mijn borst wijzend: "mama teepaa". En dat zeggen we sindsdien nog steeds. Babypraat stimuleren we verder niet, maar dit vind ik wel een schattig onderscheid.

 

Wij hebben het vaak over "de tiet". Maar toen Paul het begon na te zeggen heb ik een ander woord geïntroduceerd. Dit om te voorkomen dat hij in gezelschap om de tiet zou vragen. Nu zeggen we "slokje".

 

Wij hebben het altijd over "tepelsientje"….

 

Wij hebben het gewoon over drinken.

 

Mijn schoonmoeder heeft het altijd over "de tiet" en "tieteren" als ze over borstvoeding praat. Na er twee jaar van gegruwd te hebben, begin ik het nu toch onbewust over te nemen.

 

Ella (bijna 2 jaar) zegt "prr-tah" als ze bij me wil drinken. Dit was één van de eerste geluidjes die ze kon maken. Voor buitenstaanders is dit een compleet mysterie.