De lusten en de lasten
Heel vaak krijg ik de reactie als ik vertel al anderhalf jaar borstvoeding te geven: "Meid, wat zie je er dan goed uit!!!" Ja, waarom niet? Kennelijk denkt men dat, als je (lang) borstvoeding geeft, je er op een gegeven moment niet meer uit ziet.…
Mijn zelfvertrouwen, met name het vertrouwen in mijn lijf, is door de borstvoeding echt enorm gestegen. Te weten dat je kind groeit als kool en het gewoon heel goed doet, en dat met alleen maar de voeding die uit mijn borsten komt, dat heeft mij een enorme "boost" gegeven.
Ik was altijd erg onzeker over mijn lichaam, met name mijn borsten: vreselijk groot, ongelijk, hangend (bleh bleh), maar nu ben ik gewoon beretrots! Want die twee hebben het toch maar mooi gedaan! Dat lijf van mij is zo gek nog niet. Dan maar geen maatje 38!
Toen ik met borstvoeding begon heb ik nooit nagedacht over de gevolgen voor mijn borsten. Het kon en kan me echt niets schelen. Ze zijn mooi, vind ik, maar ik heb ze altijd beschouwd als mooie apparaten om mijn kinderen te voeden. Zo ben ik ook erg gehecht aan mijn prachtige fiets, maar als die door gebruik lelijk wordt, vind ik dat prima.
Helaas, pas ik zelf op het moment door mijn grotere borsten mijn zomerjurkjes niet…..
Ze zeggen dat door het geven van borstvoeding en het uitblijven van de menstruatie de zin in sex minder is. Als dat waar is, ben ik de uitzondering op de regel. Ik heb het na de geboorte van Casper 17 maanden zonder menstruatie moeten stellen, maar gelukkig niet zonder zin in sex. Integendeel. Terwijl ik toch met name het eerste jaar heel veel borstvoeding heb gegeven, want mijn kleine lustte er wel pap van. Juist doordat ik borstvoeding gaf had ik een goed gevoel over mijn lichaam, wat ook in andere vlakken doorwerkte, in bed dus, ja.
Ik moest van mijn man met 8 weken stoppen met borstvoeding geven. Hij vond dat mijn borsten van hem waren…..
Mijn man is er net aan gewend dat mijn borsten nog steeds sexy kunnen zijn, ook al zijn het melk machines. Zes maanden lang heeft hij mijn borsten amper aangeraakt. Nu kreeg hij laatst bij het vrijen per ongeluk een slokje. Hij vond dat erg leuk en lekker zoet!
Ik hoorde in de wachtkamer van de huisarts de assistente heel stellig door de telefoon zeggen dat die mevrouw "echt moest stoppen met de borstvoeding, want er was geen anticonceptiepil die je kon gebruiken naast borstvoeding." Toen ik met mijn eigen 'boodschap' klaar was, heb ik dat ook aangekaart bij die huisarts. Ik moest eerst wel even diep ademhalen, hoor. Gelukkig reageerde de huisarts dat dat niet het goede advies was en dat ze de assistente erop zou aanspreken. Vervolgens zei de arts: "Wij zeggen: na twee weken kun je met de pil beginnen, maar dan wel een lichte..." Dat heb ik een beetje genuanceerd met dat er dan wel opgelet moet worden of de voeding niet terugloopt, want dat het wel invloed kan hebben. Maar ik durfde er niet meer verder op in te gaan en te zeggen dat ik het met dat advies eigenlijk ook niet echt eens ben.….